Naar buiten. En ontslag.

Nog eens goedemorgen lieve bloglezers,

Je zal maar boven in je kamer liggen, ook al heb je daar alles wat je nodig hebt...

Na de dagelijkse douche hebben we eergisteren ons Kimberley naar beneden getakeld. Tis te zeggen; heeft ons meisken zich op haar achterste van de trap naar beneden gewerkt terwijl ik haar been ondersteunde en haar papa klaarstond met de rolstoel zodat ze toch eens even buiten kon zijn. Begint het natuurlijk te regenen, groempf...

Deze onderneming is niet dagelijks voor herhalling vatbaar want het is heel vermoeiend voor haar om zich zo te verplaatsen; we zijn nu eenmaal niet gemaakt om op onze armen te lopen ;-))

Hier een lachende Kimberley.

Op de foto klikken = groter.



Vandaag gaat het minder... De postbode bracht zojuist voor Kimberley een aangetekende brief van haar werk (Commonwealth War Graves Commission). De hapjes en drankjes voor haar collega's stonden hier klaar maar niemand gezien. Wel kreeg ze i.p.v. een kaartje zojuist haar ontslag.

Zo prijst je baas je de hemel in als heel goede werknemer en zo lig je eruit omdat je een operatie moet ondergaan. Je mag in deze maatschappij niks mankeren.

Dit doet hier meer pijn dan de ge-opereerde knie. Alweer een illusie armer en een ervaring rijker.

Fijne dag!

xxx

C.arine.